Evde bir adet maymun, papağan karışımı besliyoruz bu aralar.. Ne yapsak, ne söylesek aynen tekrarda.. bir de ne halt ettiğinin farkında suratımıza bakıyor, doğru mu, komik mi??? gülün lannnn... :))
Biz -ama özellikle babası- ne yapsa(k), ne söylese(k) yansıtma halinde, bir adet minik ayna dolanıyor ortada. Önder yatıyor mu, yatacak, sandalyede mi, can hıraş tırmanıp o da bir sandalyeye oturacak, yüksek sesle konuşursa bağırma, gülerse yalandan kahkaha atma ise ayrı bir hal...
Geçen gün Önder maç izliyor, tospik de onu taklitte.. Önder gerildi, gitti sandalyeye oturdu.. Ulaş da peşinden önündeki sandalyeye ama yok aynı pozisyon olmuyor.. Çektim sandalyeyi yanına otursun.. Ama hala eksik var.. Önder'in kucağından Ulaş'ın topu totem niyetine.. Durmuyor topunu istiyor, gittim başka top getirdim.. Ohhh tamam ikisinde de top, sandalyede maç izliyorlar.. Bir taraftan da babasına anlatıyor nasıl iyi mi??
Ertesi hafta Önder yine maç izliyor, tospik bir telaş evin içinde dolanıyor, gitti geçen hafta Önder'de olan topu ona verdi, kendinde olanı kendine aldı oturdu yanına maç izlemeye.. :))
Geçen gece uyumuyor.. İnat mı inat (11 uyudu 9,5'da uyuyan velet), gözler kızardı, kafa öne gidiyor yok.. Bana mısın demiyor.. Sallasan, pışpışlasan yok da yok.. Babası da biraz geç gelmişti fazla oynamadılar, sürekli oturma odasını gösteriyor, tamam annecim bir anlaşma yapalım, gidelim öbür oda (kafa sallanıyor hararetle) babanla kitap okuyun (hararet azalsa da sallanma devam) sonra da gelelim uyu (aaaaaaaa)..
Sonunda harap ve bitap yanına uzandım.. Sağa dönüyor, dönemiyor, sola dönüyor dönemiyor.. Sinir oldu ben de dedim doğrulayım bari.. Hemen başladı isyana.. patpat yastığa vuruyor.. Tamam koydum kafamı.. ama benim gözler açılmıyor.. uyudum uyuyacam.. Baktım doğrulmuş, avuç içi kadar battaniyesiyle benim popomu kapamaya çalışıyor.. Gülmek yok.. Su koyversem iyice şımaracak.. yat annecim dedim yok popomu pışpışlıyor.. ulan ben uyumaya direniyorum zaten.. utanmasa sallayacak velet.. neyse çektim hafiften yatağa baktı uyutamıyor.. çıkardı ağzından emziği benim ağzıma.. Odaya gelen babasına da yastığın öbür tarafını gösteriyor..
Bu aralar bir besleme takıntısı başladı ya hadi bakalım.. Tüm peluş oyuncaklarını dizip, evdeki cupcake kaplarında yemek yapıp yediriyor.. Numnmnımmnımm şeklinde efektlerle.. Geçen de yatağında olan oyuncak köpeğine de emzik vermeye çalışıyordu.. Ama kocaman burnu ile minicik ağzını karıştırdı tabi.. annecim orası burnu ağzı değil, sen burnunla mı emiyorsun emziği dedimmm anında burnuna götürüp gülmeye başladı...
Maymunluklar bu kadar mı hayır tabikine.. Malum artık 19 ayını bitirdi.. Planladığım emzirme süresini aşmış bulunmaktayım (ben 18 ay planlıyordum açıçası, bundan sonrası artık takıntı zannımca, başka bir yazının konusu bu spekülasyonlarım tabi neyse).. Artık bıraktırma propagandalarına başladım.. Geçen gece yatmadan önce bir duble meme halinde iken ben başladım monoloğuma: annecim artık büyüdün, annenin memesinde süt kalmadı, artık sütü bardaktan iç sen, vıdıvıdıvıdı.. Kaldırdı kafayı, gagaragugara laf yetiştirdi, emmeye geri döndü, tabi ben de propagandama, süt bitti.. emdi emdi, kaldırda kafasını, işaret parmağını ağzına sokup ağzının kenarını sıyırmak suretiyle bana göstrdi.. evet süt varmış bitmemiş, benim hatam :)))
Biraz da son dönem becerilerinden bahsedeyim de tam bir buldumcuk yazısı olsun bari.. Daha önce de bahsetmiş olduğum gibi (bkz) Ulaş'ın eğitici oyuncaklarla pek arası yok.. O daha sokakta hayat var zihniyetinde.. Top oynayayım, oraya buraya tırmanayım, ne işim var masa başında tavrı sergiliyor genelde.. Dolayısı ile oturtup puzzle falan yaptıraMIYORUMMMM!!! Velakin hemen hiç eline alıp yapmadığı halde, geçen hadi bunları koyalım dediğimde, ben bir taneyi koyarken -beceriksizlik değil canım, göstermek için yavaş davranıyordum.. Bir baktım ki kalanları o koymuş bile.. Ne zaman öğrendi dehşetine düştüm bir anda.. Halen çözebilmiş değilim aslında.. Gün içinde de fazla takılmıyor onlarla çünkü..
Halen konuşma yok, ama kendini çok net bir şekilde ifade ediyor. Gerçi kelime hazinesi zenginleşti ama, bu sözcüklerde bir düzen yok.. Mesela suyu gösteriyor, su mu istiyorsun diyorum ku diyor, ekmek gösteriyor, ekmek mi diyorum emek diyor, çuku, muu, elma, kedi, hıvhıv, mö... de çıkan sözçüklerden aklıma gelenler.. Ama dediğim gibi suyu gösterirken kuuu yok!!! Sürekli konuşuyor, bıdı bıdı, bir de suratıma bakıp cevap bekliyor ama henüz şifresini çözemediğimden cevabım hep olumlu evet annecim, öyle annecim :))
19 ay sonu itibarıyla bizim evin Ulaş cephesi böyledir işte..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Teşekkürler....