Son zamanlarda epey bir dillendi bizim tosbağ..
Tembellikten (ya da emin olmadığından) söylemediği, söylemekten kaçındığı şeyleri saymazsak epey epey derdini anlatıyor.. Çoğunlukla vücut dilini de işin içine katarak kurduğu mantık ve bağlantılarla beni şaşkınlığa düşürüyor..
Örneğin bir şeyin benzeri arkaaaş; belirli bir lego arıyor, ego ego şeklinde söyleniyor ama benim önerdiklerimi kabul etmiyor sonunda istediğinin sarısını buldu, mai arkaaş?? (onun aynısının mavisi) benzerlerini veriyorum (üçgen şeklinde ama bir dik üçgen kıvamında onun gösterdiği, ben onu bir türlü bulamadım diğer üçgenleri öneriyorum) ok ok, mai arkaaş!, sonunda bulduk aynısının mavisini, iki arabası var birbirinin eşi sarısını almış öbürünü soruyor, pempe arkaaş?? Koltuklar kalkıyor, dolaplar iniyor pempe arkaaşı arıyoruz.. Aklındaki olmazsa olmaz :)
Üzerime tişört arıyorum tutturdu mai, Ortalıkta bir tane mavi var o da kolsuz; annem bak üşürüm onunla hasta olurum, mor giyeyim?, ok mai, pembe?, ok mai, en sonunda az giydiğimden arkalara kaldırdığım bir mavi tişört buldum bu olur mu dedim oğdu! (allah razı olsun, ben bunun babasından böyle çekmedim bea ;)
Kedilere mama veriyoruz, tutturdu bu bu?? (su da verecekmişiz) bak suları var, isterlerse oradan içerler dedim, başladı kediye bağırmaya, bu iç pişiii (hepsinin arasında bir es yalnız :))
Sokakta çocukları izliyoruz hepsine tek tek sesleniyor, şımarıyor, baktı araba geliyor, aaaba gedi kaççççç :))
Daninonun meyveli yoğurtlarını vermeye başladım az az, yemekten önce istedi, şimdi yemek yiyeceğiz, bekle dedim, yemek bitti, dano viğğğğ ;))
Artık baya baya çizgi film izliyor, reklam çıkınca şuşuşu başlıyor, inatla aynı üründe şuşu yapıyor, (eti mısırlı balık kraker) önce yakalayamadık neyi kast ettiğini, sonunda kendi öğrendi eti kıker, anneannesi ile bakkala gittiler, eti kıker almaya, annem mısırlısını bulamamış normal balık kraker almış ama bizimki yememiş raflara bakıyor annaaaaaa (tembel teneke anneannnesine annaa demeyi tercih ediyor) şuşu, evet tospik aradığını bulmuş ve öbürünü de yerine geri koymuş ama yiyince aradığını fazla bulamadı :)
Bir reklam daha var, ne olduğunu bilmiyorum sonunda telefon numarası veriyorlar-mış. Annem demiş ki numarayı ezberle akşama annen baban gelince arasın ezberlemiş tosbağ, geldim bana sayıyor. 6 4 5 :))
Bu aralar pek de sevgi böcüğü, eve geliyorum: annemmmm, canımmmm, ben de (özledim seni, seni seviyorumlara verdiği tepki)
Cümle çok az ama her şeyi söylemeye başladı... Bir de 1'den 7'ye kadar sayıları tanıyor, söylüyor.. Pek çok rengi tanıyor, mavi, mor, pembe, yeşil, siyah ve griyi söylüyor.. (evet hep garip renkler ama kırmızıyı söylemek zor geliyor mesala beyefendiye, siyah da kara zaten, sarıyı bazen söylüyor)
Soruyorum; bana denizde olan bir şey söyler misin? emi, havada? kuşşş, inek ne verir? hütt, balı kim verir? arrı, tavuk? muuta :)) bir de hepsini tersten soruyorum onlara da cevaplar doğru. Yalnız balık dedirtemedim denizde olan şeylere :)) görmedi tabi çocuk.. ama ahtapot didizde yaşıyor (yavru ahtapot olmak çok zor'u okuyoruz da bu aralar)
Kitap okuyacağız büyük harflerle fil yazıyor, bizimki yazıyı gösterip fiii ;)) burada ne yazıyor diye soruyorum pepeee :)) okumayı öğrendi konuşmadan ;))
Kendi kendine çözümlemeleri, çözüm üretmeleri de şahane, sandalyeyi çevirmiş araba yapacak, sandalye durmuyor, anneannesini nöbetçi dikti tutsun diye ama istediği gibi olmuyor, su istedi o arada annem su vermeye gitti, kendi kendi uğraştı didindi sandalyeyi tersten kendi küçük sandalyesine dayadı ve istediği arabayı elde etti.. kendi kendini de takdir ediyor oğdu, akışş..
Büyük şeyler ağbi, küçükler bebe; çok çiş yaparsa ağğbi mesela; kendisi de ağbi, çünkü; çiş kaka okk, bejj ok, meme okk -bittiiii :))
2,5 yaşa doğru hızla ilerken konuşma gelişimi de hızlanmaya başladı.. Ev çok eğlenceli ama bir o kadar da yorucu olmaya doğru gidiyor.. Zira her şeyde söz hakkı tospiğin.. Ayakkabı alamadık mesela hafta sonu, ayakkabasında araba varmış, onlar da yokmuş :((
Hadi bakalım hayırlısı ;))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Teşekkürler....