hayaller, dilekler, umutlar: Güzel ol be 18

7 ve 7 li sayılar hep en sevdiklerimdir.
2007de Önder'le tanışmış, aşık olmuş ve ve ve ve öykü  belli işte sonunda evlendik. 17de doktor oldum. Hayatımın önemli değişimleri yani.. Ya da değişimlerin ilk adımları.
18 sayısı aynı hissi vermiyor bana ama 17nin de memlekete ve dünyaya hayır vermediği düşünülürse hadi bari bu sene dünya sakin olsun, huzurlu olsun diye diliyorum.
Bu yıl, yani 2018de dilek, istek ve mecburiyet olarak Ulaş'a iyi bir okul bulmamız gerekiyor. Baya çetin bir yıl olacak yani bu anlamda. En iyi olanla karşılaşmayı dilemekten başka çarem var mı? Çünkü tüm araştırmalar, kendini yemeler boş kalıyor sonuçta. Her şey bildiği yere varıyor (ben ne zaman bu kadar determinist oldum, silkeleneyim bir :)
Okul dışında kafamızda yaşadığımız semti de değiştirmek var. Bu sebeple bu yıl bir de ev arayışı içinde olacağız. Bakalım bunda da hayırlısı :)
Bu yıldan kendim için dileğim doktorayı bitirdiğim sırada kafamda olanları hayata geçirebilmek. Bunlar için adımlar atabilmek, üzerimdeki tembellik battaniyesinden sıyrılabilmek.
Bunlar dışında en büyük dileğim sağlık tabi ki. Tüm aileme ve annemin deyimi ile cümlesine.
Bir de sigarayı bıraktıktan sonra yakama daha bir sıkı sarılan kilo alma korkusunun yersiz çıkması.
Başka? Başka? Çok da başka bir şey yok aslında, değişmesin fazla, herkes sağlıklı mutlu olsun. Ne diyeyim başka :)

bilanço 17

Vay bee...
2017 de bitiyor. çok değil birkaç yıl önce bu yılların geleceğini hiç düşünmezdim. Kıyamet falan kopar sanıyordum galiba.. İnanılmaz ama hala dönüyor dünya. Her şeye rağmen.
2017de neler oldu. Zavallı dünyada ve bahtsız memleketimde değil benim küçük minik kendi dünyamda..
En önemli ve farklısı doktor oldum. Yani tezimi bitirmeyi, teslim edip savunmayı başardım ve doktor ünvanını adımın önüne ekledim. Ama tabi her zaman olduğu gibi tüm heyecanlı plan ve hayallerime karşın bu ünvan ve sürecinde edindiğim bilgiler bana ve insanlığa pek bir şey katamadı -henüz diyelim buraya, belki 18de kim bilir?
Başka ne oldu 2017 yılında. Aslında olan pek de bir şey yok. Yani değişen bir şey  yok. Zaten aslına bakarsanız 35ten sonra bana bir haller oldu. Değişimden korkar oldum. Her şey böyle kalsın, zaman dursun, pek bir şey değişmesin ister oldum. Sanki değişim hep kötüye doğru olacakmış gibi bir karamsarlık, sanki hayatımda zirveye çıkmışım gibi bir ukalalık, öyle karman çorman saçma sapan bir ruh haline girdim yani :)
2017de Ulaş bir yaş daha büyüdü. Beraber yaptığımız şeyler arttı. Sinemaya gittik bol bol. Bir sürü kitap okuduk. Gezdik.
Ayy gezmeleri ayrı anlatmak lazım bu sene iki ülke 4 şehir yaptık ve çok ama çok güzeldi.
Bu arada dip not: Ulaş gerçekten tam yol arkadaşı yapılacak çocuk, ama fazla müze gezmeyeceksen, müze fazlası arızaya yol açıyor- şimdilik. Yazın Midilliye gittik birkaç günlüğüne ve hayatımın en sakin en dinlenceli yurt dışı tatili oldu. Sonbaharda da İtalya -Roma, Floransa ve Venedik. dediğim gibi daha uzun anlatmalı bunları. Çok keyifli ve güzel tatiller oldu.

anne kitapları

Kitapçı dolaşmaya bayılırım. Genelde kitap alışverişini internetten yapsam da kitapçılarda dolanıp yeni çıkanları, indirime girenleri  falan incelemek, kitapların arasında dolaşmak hoşuma gider. Ayrıca küçüklüğünden beri Ulaş kitapları paketle kapıya gelen sürprizler olarak algılamasın; görsün, dokunsun, koklasın istedim. Tabi büyüdükçe, kendisinin seçmesini, oturup, incelemesini, hayal etmesini istemem de bunda etkiliydi ve hemen her zaman girdik kitapçılara.

Son günlerde raflar arasında dolaşırken sürekli olarak karşıma anne blog yazarlarının kitapları çıkıyor. İçime fenalıklar geliyor. 

Barış Bıçakçı hiç sevmediğim "bizim büyük çaresizliğimiz" kitabında çok hoşuma giden bir cümlede "okumak bana yazmayı değil yazmamayı öğretti"  gibi bir şey söyler (muhtemelen daha afilidir). Neyse, eli kalem tutmuş, okumuş yazmış, yazmayı sevmiş, anne olmuş, blog açmış, anneliğini yazmış pek çok kadın bu aralar bir rüzgar gelmiş gibi kitap çıkarır olmuşlar. Bilmiyorum her şey bu kadar basit mi. Kitap lan bu :) "Param var bastırırım sana ne okunurum" denebilir tabi ama gıcık bir insan olarak buna da gıcık oluyorum.