diş buğdayı

Sonunda Ulaş tosbağsının dişi çıktı. Daha önceki yazılarımda da belirtmiş olduğum gibi kutlama ve pasta yeme fırsatlarını katiyetle kaçırmam. Uzun zaman bunun için bekledim. Dişi çıksın da diş buğdayı partisi yapalım. (geç çıkardı tosbağ ama neyse ki doğum gününden önce oldu)

Evet sonunda oldu. Ağzında iki adet pirinç tanesi kendilerini gösterdi.

Tabi bize de parti yapıp pasta yemek düştü.

Ulaş'ın uyku düzenindeki sapmalar, kalabalıktan ayrılmama isteği nedeniyle biraz paket program kıvamında hızla geçen bir süreç olsa da oldukça eğlendik.

Ulaş şaşkını da bu kadar ilgiyi aynı anda görmekten keyifli, uyku düzenindeki sapmalar nedeniyle biraz mahmurdu. Malum anneanne, babaanne, dedeler, amcalar, dayılar, teyzeler, yengeler... Elden ele dolandı durdu tospik :))

(D)ıyyyy

Sonunda ne olduğunu öğrendim. Ve her zamanki ukelalığımla "yav ben senelerdir dıyıyorum, şimdi popüler mi oldu" dedim.

Tabi bir Martha Stewart değilim.. Haşa Derya Baykal da...

Hehehe öyle bir başladım ki konuya gören de diyecek becerikli bir kadın insanıyla karşı karşıyayız heral... Sümmehaşa... Yok öyle bir şey...

Kesinlikle beceriksizlığin en ön sıralarında kombinem var. Düz bir çizgide kesim yapmak için bile yoğun konsantrasyona ihtiyaç duyuyorum zira :))

10.ay

10. ayı da bitti, Ulaş tosbağsının.

Bu ay doktorumuzun önerisi ile kan ve idrar tahlillerine bakıldı.

Sonuçlar çok iyi hatta kan şurubunu kestik :))

Amma velakin süreç biraz sıkıntılı oldu. Yolda uyuduğu için uyandırıp kan aldık mahmur tosbağdan. Tabi uyanıp elinin üzerine batan bir iğne hiç de keyifli değildi. Biraz ağladı ama iğne bitti- sorun bitti. Sevgili tospiğim huysuzluk yapmadı her zamanki gibi.

Sonunda...

Bu aralar fazla yoğun...

Her şey bir arada...

İş yoğun. Okul başladı. Ben henüz başlamasam da kafam tezle meşguliyetine başladı. Ki bu iyi bir şey. Ben de başlayacağım umarım yakında.

Veeee.

Ulaş tosbağsı sonunda dişini gösterdi.

9 ay 10 günlükken. 20-21 şubat gibi ilk sivriliği hissettim ağzında. Bir süredir takırtı, tukurtu geliyordu ama dokununca batan bir şey yoktu. Görünürde ise hiçbir şey...

Yeni yeni bir beyaz nokta görünür oldu...

Her konuda olduğu gibi bunu da fazla arıza çıkarmadan büyük oranda sessiz sakin hallediyor tosbik. Az biraz yemek ve uyku sıkıntısı olsa da ateş yok, yaygara minumum...

Ama emzirmek resmen işkenceye dönüştü. Özellikle azıcık ısrar edersem... Gözümün içine bakıp sırıtarak ısırıyor tosbağa...

Şimdi diş buğdayı hazırlıkları yoğunluğu var bir de...

Anneanne ve babaanneye işlerin büyük çoğunluğu yıksam da, yoğunum işte. Kafam yoğun, ne yapacağız, nasıl yapacağız??? Bakalım...

Sonunda dişlendi ya...

Önce yürüyecek heralde diyordum. Ama hala desteksiz ayakta durma konusunda tedirgin. Tam bir denge yok.

Adım poğoçasına da az kaldı yani. Doğumgününden önce olacak hepsi galiba :))