Bir şeyin içinde iken onun hakkında yazmayı fazla sevmiyorum. Bittikten sonra, her şey netleştikten, iyi-kötü ayrıştıktan sonra yazmak daha rahat geliyor.
İşin kötü tarafı fazla fotograf çekmek gibi de bir huyum yok.
Tabi bu "rapor" alışkanlığı, not almadığım konuları çok çabuk unutmama, sadece sonuca odaklanmama neden olabiliyor ama "alışkanlık" işte.
Neyse efem. Biz çekirdek bir aile olarak ilk tatilimizi bitirmiş bulunmaktayız, Ulaş Bey de dünyadaki ilk yazlıksı maceralarını.
27 Eylül 2012 Perşembe
Ulaş'ın ilk tatilini
17 Eylül 2012 Pazartesi
4 aylık Ulaş
Daha ne kadar devam edecem bilmiyorum bu .. aylık yazılara.
1 yaşına kadar gider heralde- sonra da ..yaşında'lar başlar :))
Neyse Ulaş Bey 4. ayına gelmiş durumda efenim...
Bu ay itibarıyla 6700gr, 63cm.
1 yaşına kadar gider heralde- sonra da ..yaşında'lar başlar :))
Neyse Ulaş Bey 4. ayına gelmiş durumda efenim...
Bu ay itibarıyla 6700gr, 63cm.
3 Eylül 2012 Pazartesi
eller ne işe yarar?
Bir, bir buçuk aydır yoğun bir çalışma var Ulaş cephesinde. Tüm hayatı elleri oldu.
Eviriyor, çeviriyor, açıyor, kapıyor. Sağından, solundan, altından, üstünden, mümkün olan her açıdan inceliyor.
Tüm parmakları tek tek açıp kapıyor. Kulağına, burnuna, gözüne sokuyor. Ağzına sokup tadına bakıyor. Yumruk yapıyor, sallıyor, tekrar açıyor, tekrar kapıyor. Yeniden ve yeniden döndürüyor.
En büyük eğlencesi ve en önemli işi elleri. Ne işe yarıyor ki acep bunlar?
Eviriyor, çeviriyor, açıyor, kapıyor. Sağından, solundan, altından, üstünden, mümkün olan her açıdan inceliyor.
Tüm parmakları tek tek açıp kapıyor. Kulağına, burnuna, gözüne sokuyor. Ağzına sokup tadına bakıyor. Yumruk yapıyor, sallıyor, tekrar açıyor, tekrar kapıyor. Yeniden ve yeniden döndürüyor.
En büyük eğlencesi ve en önemli işi elleri. Ne işe yarıyor ki acep bunlar?
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)