30dan sonra

Böyle her sene sonu bir hüzün çöküyor içime.. Bir pişmanlıklar zinciri kafamın içinde dolanıp duruyor.. Daha önce de demişimdir, yaşlanmak biraz da pişman olmayı öğrenmek bence.. Geçmişe gidip gidip geliyorum.. O kadar fevri, o kadar yoğun, o kadar saçma tepkiler vermişim ki şaşakalıyorum.. hatta utanıyorum kendimden..

Ben 30umdan sonra büyüdüm, 30umdan sonra kendime güvenim geldi, 30umdan sonra adam oldum (ne kadar olduysam artık :) Neyse bu yüzdendir ki hiç 30 yaş sendromu yaşamadım.. çok sevdim 30lu yaşları.. (daha 20sene buralardayım, hiç anlamam)

Neyse ne diyordum.. hıı işte yıl sonu zamanı.. şöyle 3-4 yıl öncesine kadar dönsem böyle saçma bir hüzne tutulmayacağım.. ama yok gidiyorum 10-15 yıl öncesine..

Bir zamanlar bir şiirde bir dize deyivermiştim.. Yaşamamız hatırladıklarımızdan değil, unutmayı başardıklarımızdan deyyu.. Bunca zaman geçti hala imzamı atarım altına.. Hatta kalıbımı bile basabilirim :) Bazı şeyleri unutamasa insan nasıl dayanır bunca acıya.. nasıl yaşar... Yok öyle büyük acılar yaşamadım şükür.. ama bu saçmalıkları bile hatırladığım dönemler böyle bir hüzün, bir melankoli kuşu oluveriyorum..

Amaaaaaa; o kadar da çok unutmamak lazım.. Hele de bu yılı.. Bu yıl çok önemliydi, bu yıl bu toprakların (benim yaşadığım sürecindeki) ilk büyük çaplı "hayır"ını yaşadıkkk.. Gözlerimin dolduğu, sevinçten çığlıklar attığım ve acıdan beynimin uyuştuğu bir dönem geçti.. Ben fark yaratmaz, fark bilinçlerde derken, aslında çok da fark yarattığını futbol maçlarında bile hissettim.. Bazı köşe yazarlarını, gazetecileri, tvlerde değişen yönü gördükçe içimde bir ses işte bunlar hep gezi diyor.. Şimdi ikinci sezon.. Hala umut var.. Yeni yıldan umutlanmak için çok sebep var..

Bu yıl bizim ev için de çok önemliydi.. Bizim oğlan tosbağdan, iki ayaklı sürece evrildi.. Hatta dil bile geliştirdi.. Böyle her gün bir mucize yaşayıp Önder'le birbirimize bakıyoruz: Bu mucizenin oluşumunda payımız var duygusuyla.. Bir suç ortaklığı, bir başarı paylaşımı duygusuyla :)

İnsanın böyle bir kendisiyle, yaşadığı toplumla hesaplaşma süreci yıl sonu.. Bilanço süreci.. Topla çıkar elindekine bak, daha çoğunu yap süreci.. Bakıp da keşke deme, keşkeleri yeni yılda tamamlama umuduyla dolma süreci...

Şimdi girişi tekrar yazasım var!! Böyle her yıl sonu bir coşku doluyor içime diye :))  Ne güzel şeyler olmuş geçen yıl, ne güzellikler yapmışım.. şimdi daha iyilerini yapma zamanı.. Daha çok okuma, daha çok yazma, daha çok düşünme, daha iyi izleme zamanı..

30'dan sonra her şey başka işte.. Benim gözümde.. 30'dan sonra 31 değil yani.. 30dan sonra YENİ YIL... Ve yeni her zaman umuttur, Nietzsche'ye inat :)) Benim hala umudum var!! Bu yıl diğerlerinden de fazla :))