Swastika Geceleri- Distopya mı?!!

Distopya tüm türler içinde sinema ve edebiyatta en sevdiğimdir.. Aslında bana asla "uçuk" "imkansız" "dünya dışı" gelmez.. Hiçbir distopya-ya da ütopya o kadar da distopik/ütopik değildir, Anında beynimde nöronlar ışıldamaya başlar, onu oraya bağlar, bunu buraya bağlar.. Şimdiyi gösterir bana..

Yani aslında bu türün yazarlarının da hayalgüçleri ve ifade becereleri ne kadar dünya dışı olursa olsun, yaşadıkları yer burası olduğundan tabiki de burayı anlatırlar..

Swastika Gecelerini duyalı, okumaya hevesleneli epey zaman oldu aslında.. Ama bir türlü denk gelmedi..Tam da bu dönemde denk gelmesi zaten öfkeli olan ruhumu daha da sinir etti.. Uzun yıllardır, çocukluğumdan beri aslında, tanrının kadınlara ne garezi olduğunu düşünür dururum.. Belki yanlış ifade ediyorum, ama dinle bütünüyle uyuşamam da en çok kadınlara yönelik baskıdan.. Faşizmin kadınla ne alıp veremediği olduğunu da anlayamadım bu yaşıma kadar.. Ayrıca kadının saçındaki tılsımı da..

gezdik, gördük vol.2: Paris

Ooolala....

Üç saatlik bir tren yolculuğu sonrası Paris'teyiz.. Paris bizim beklediğimizden daha rahat, sanki biz daha huzursuzuz..(ya da ben mi demeli? :) Ama çabuk geçiyor bu hal, Fransızcanın şiirselliği içinde kulağıma çalınan tanıdık kelimeler, hatırlamanın keyfi kendime getiriyor beni.. Döner dönmez yeniden başlamalı Fransızcaya.. diyorum kendi kendime (halen araştırmadım bile o ayrı :))

İlk iş yine metro için kart al, bizi otele götürecek metroyu bul.. Gardan yerin altına indiğimde iki duygu oluşuyor içimde bir korku ve endişe.. Bu nasıl bir karmaşa, nasıl çıkacağız bu işin içinden, niye böyle koşturuyor insanlar, ya İngilizce cevap vermezlerse.. İki hayal kırıklığı.. (evet evet doğru okudun okuyucu, Paris'e gelip de hayal kırıklığı hisseden bir insan var burada- tabi ilk etapta :) Yolun sonunda İstanbul'u bulacaksak, kaçtığımız İstanbul'u, yola çıkmanın anlamı ne dedim kendi kendime.. Önder'e çaktırmamaya çalışıyorum bu duyguları ama yüzüne baktığımda aynı hisleri okuyorum onda da..