Hayatımda aldığım hiçbir hizmette bu kadar kötü hissetmedim kendimi.. Gevşemek mi, rahatlamak mı?? Nerde anacım.. Ben psikopata bağlamış, bir insanın ayağına masaj yapmanın nasıl bir şey olduğunu düşünürken, kendimi tam anlamıyla ABD'nin bir güney eyaletindeki köle sahipleri ile kıyaslıyordum.. İçimden kendimi yerden yere vururken de hiç rahatlatıcı bir süreç olmadı bu deneyim benim için..
Her şey uzun süredir süren ve doktora gidip bir çözüm üretmeyen ilaçları kullanmamdan sonra başladı.. Peşi sıra Önder de her sabah boyun ağrıları ile kalkınca hadi gidelim de bir masaj yaptırıverelim fikri dillenmeye başladı aramızda.. Annemin burda olmasıyla, Ulaş'ı bırakma sorunu da kendiliğinden çözümlendiğinden, uzun süredir kaçtığım bu deneyim bir anda açılıverdi önümde..
Ama insanın kafası rahatlamadan bedeni hiç rahatlamıyor-muşş.. Olmadı arkadaş... Ruhum daraldı.. Kafam mütamadiyen saçma-sapan fikirler üretti ve girdiğimden daha maymuşuk ama daha yorgun çıktım oradan..
Bir kere benim ayak konusunda takıntılarım, tiksintilerim vardır.. (parantez içinde Ulaş'ın ki hariç :)))) Birinin ayağına hayatta dokunamam ve ayağıma dokunulması da beni ziyadesiyle rahatsız eder.. Pedikür bile yaptıramam ben.. Kızcağız da küt diye ayaktan başlayınca masaja zaten sallantıda olan içsel, siyasi, ahlaki dünyam bir anda yerle bir oldu.. Allahinandırsın, kız elini ayağımdan çekene kadar vücudumdaki tüm kaslar gerim gerim gerildi..
Eee böyle başlayan süreç de çok doğru sonuçlanmadı..
Bu arada orada takılırken düşündüm de; ne garip yaşadığımız yer bile ne çok etkiliyor bedenimizi.. Bir köy insanı olsaydık mesela büyük ihtimal en çok bacak, kol ağrırdı.. Şimdiki gibi sırt, boyun, belle boğuşmazdık..
İşte böyle bir macera oldu benim için masaj.. Kendimi ruhen daha da kötü, bedenen az-çok rahatlamış hissettiğim..
Bu arada, arada bir Ulaş'ı evde bırakma fikri çok da kötü değil galiba.. Ama geldiğimizdeki mutluluğu ve bir taraftan sarılmak, bir taraftan ısırmak istemesi oldukça garipti..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Teşekkürler....