bir sürü haller içinde...

22 Ocak 2014 Çarşamba

Ulaş'tan (yineyineyine)

Mutfaktayım, aspiratör açık, makina çalışıyor, gürültü mü gürültü.. Kapının önünde zıplamaya başladı: Önde gedi, önde gedi.. Ciddi mi acaba dedim, baktım salonda kimse yok, kapıya gidiyorum bir taraftan da Ulaş'a soruyorum, nerde baba annecim, gelmemiş.. Baktı anlatamıyor.. Yumruğunun tersiyle kapıya vurmaya başladı.. Kapı çalmış. Önder gelmiş olmalı :) evet gerçekten Önder kapıyı çalıyormuş :)

Anneanne dede geldiler, iki gün oyun aradaşı anneannesiyle bol bol oynadı Ulaş.. Gidecekler, anneannenin elini tutmuş, hırsla dedeye el sallıyor.. O gitsin de anneannesini bıraksın. Baktı olmuyor bastı yaygarayı.. Yine gelecekler  ama böyle yaparsan üzülürler, bir daha gelmek istemezler dedim (valla dedim), bir an yüzüme baktı ve dudak bükük de olsa ağlamadan el salladı..

Köpeğini oturtmuş kitabın başına, kitaptaki köpeği gösteriyor.. Bir taraftan da bir şeyler anlatıyor.. Benzerlikleri çözme başladı..


Geçen oyuncakçıdan çıkıyoruz, yaygaraya başladı, kucağıma aldım diye kızdı, daha büyük yaygara yapıyor.. Sonunda hırsını alamadı, şappp diye yapıştırdı suratımın ortasına.. Kızdım, kaşları çattım, konuşmuyorum.. Aneaaa diyo cevap yok, kaşlar çatık.. Baktı olmuyor kaşlarımı düzeltmeye başladı :)) Su koyvermedim tabiiii.. Önder'in yanına gittik.. Bizim halimizi görünce noldu dedi tabi.. Ulaş, bıdıbıdı anlatan Ulaş, suspus, gıkı çıkmıyor.. Anlatalım mı babaya dedim.. Kafayı sağa sola sallamaya başladı, ı-ıhhh..

Geçen yine kudurdu, durdurunca sinirlendi gene yedim şaplağı.. Kızdım, çattım kaşları.. Aneaa diyo, temayül yoklaması, sert sert bakıyorum bir şey demeden.. Durdu, gıkı çıkmıyor.. Arada bir yüzüme bakıyor, hafif bir yumuşama fark ederse aneaa diyor, yine aynı tepkiyi alınca yine bekliyor.. Arada bir de öpüyor, şapur şupur.. Sonra barıştık tabi ama yaramazlığa uzunca bir süre ara verdi :))

Bu aralar sürekli bir yanımda olma isteği.. Gece illa uyanıp yanımıza geliyor, kendi kendine uyuyan çocuk yanında oturmamı istiyor.. Uyudu diye kalkarken, gözler kapalı, mızıldıyor ve eliyle otur yapıyor.. Sesim de yetmiyor, dokunmazsam sakinleşmiyor.. Nedenini çözemedim hala.. Memeyi bırakıyoruz diye mi diye düşünüyorum (yazısı yakında)!!

Sabah evden çıkarken de illa bir şey fırlatıyor peşimden.. Muhtemelen gitmeyeyim diye.. Bezini, oyuncağını, terliğimi.. Çıkış sürecim uzadı da uzadı.. İş de yoğun bu aralar normalden geç geliyorum eve.. Acaba ondan mı? Oyuna doymuyor bir türlü.. önder geçen gün diyor, babacım yıkanalım mı.. kafa iki yana sallanıyor hayırrr, diş fırçalayalım hayırrr, oyun oynamak mı istiyorsun dedi, her şeye hayır mı diyor diye düşünerek kafayı hararetle sallamaya başladı evett..

Bir de dans hastası oldu ki, evlere şenlik.. Müzikli oyuncaklarını açıp başlıyor sallamaya.. Olmadı internetten çocuk şarkıları açıyoruz.. Evde böyle ailecek bir dans bir dans :)) Beni beğenmiyor ama.. Önder'le daha güzel dans ediyor.. Bir de kıskançlık başladı.. Önder bana sarılsa elini çekiyor, buna şebeklik yapalım diye dans etsek bacaklarıma sarılıyor.. Merhaba Freud!!!

Bir de giyim zevki olmaya başladı beyefendinin.. Her verdiğimi giymiyor, çıkar da çıkar.. İknayla her iş.. terıbıl tu mu ne??

Bu aralar bizim evin Ulaş cephesi epey yorucu yani.. Sinirler sıklıkla geriliyor.. Uykusuzluk da üzerine eklenince tam oluyor.. Hep en korktuğum dönem olmuştur zaten 2-5 yaş.. Bakalım nasıl atlatacaz??

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Teşekkürler....

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...