dedim-di.....
Tabi ki evdeki hesap çarşaya uymadı. Olmadı. Tosbağya da geçti nezle. Burnu tıkandı. koca bir hafta sonu gece ve gündüz uyku yok hiç birimize :((
Dinlenmek hak getire tabi. Tabi de.. Dinlenmeden iyileşilmiyor ki...
Neyse ki ateş yok. Ulaş'ta da bende de... Ama burunlar felaket :)) Benim beynimin burnumdan çıkmasına ramak kaldı.
Ulaş'a gelirsek çingene çocukları gibi, burnundan ağzına iki uzun yolu var :))
sümüklü tosbağ define peşinde :))
Sildirtmiyor da tospik; mendili gördü mü çığlıklara başlıyor, sanki canından can alıyoruz evladın, kafa bir o yana bir bu yana...
Ama hiç biri sorun değil atlatılır, geçer gider de annemin bir lafı var "hasta olduğuna yanmam, huyu değişti ona yanarım"diye. Durum aynen de budur.
Artık 7 aylık koca eşek kıvamına gelmiş olan tosbağ, kendi kendine uykuya dalar, gece bir kere emmek için uyanmak dışında sabah 7.30'a kadar uyur, gün içinde de iki uyku bir şekerleme yapar-dı....
Emme düzeni benim işe başlamamla biraz değişim geçirse de, yeni düzene adapte olmuştu.
Lakin şu anda her şey başa sardı resmen. Uyumuyor. Kucakta, ya da ayakta kestiriyor, kendi kendine dalmasını beklediğimde ağlayarak daha da tıkanmasına sebep oluyor burnunun, daha da uyuyamıyor. Tabi yeniden kucağa...
Tam bir kısır döngü. Uyanınca kendi kendine dalma becerisini yitirdi.
Aslında burda hakkını vereyim, burnu tıkalı olduğundan bu becerisini aktive edemiyor- diyelim.
Ama bu kucak seanslarını biraz da pisliğe çevirdi tosbağ. Yeminlen domuzluğuna yapıyor. Yatağa yatırmaya teşebbüs ettiğim an önce pis bir bakış ardından yaygara :((
Kucaktan ineceğini fark edince başlıyor tatava. Koca gece kucak-yatak-kucak-yatak şeklindeyiz.
DinlenemediğiNe mi yanayım, dinlenemediMe mi yanayım, sıcak yatak, soğuk oda paradoksuna mı yanayım??
En kötüsü de içimdeki şeytan sesi "ya iyileşince de sürerse???"
Yorgunum, hastayım ve panikteyim a dostlar....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Teşekkürler....