nöronlar arası bağlantı

Üniversitede hocalarımdan biri "siz deneğinizle birlikte yaşıyorsunuz" demişti.. Ve anlattığı konularla bağlantılı anı ve bunları düşünme biçimini sıklıkla anlatırdı.. Bundan sebep çağrışımlar bende uzun süre düşünülecek şeyler haline gelmiştir.

Bir kitap okurken aklıma bir film, dizi, oyun gelse; neden diye uzun süre düşünür bağlantıyı yakalamaya çalışırım.. ya da tersi.. Çoğunlukla bulurum.. kokularda, müziklerde her şeyde böyledir bu..

Bu aralar neden olduğunu anlamadığım bir şekilde ne okusam aklıma dünya ağrısı geliyor.. Sadece okurken değil, konuşurken, dinlerken, film izlerken, yazarken.. Böyle anlık flashbaclerle dönüveriyorum dünya ağrısına..

Sebebi henüz net bir şekilde bulamadım.. Belki duygular da nöronlarda yer ediyor.. Bir duygu beni dünya ağrısını okurkenki duygu durumuma sürüklüyor ve çakıveriyor şimşek gibi..

Son dönemde okuduğum en iyi kitaptı kendileri.. Gerçi daha önce hakkında yazmıştım -işte burda- ama.. Ayfer Tunç'un okuduğum ilk ve en iyi kitabıydı.. Tüm kitaplarını çok sevmeme rağmen üstelik..

Dünyanın ağrısı belki biraz daha fazla hissettiriyor kendini bu aralar.. Yani 35 yaşın ve menüsküsün diz ağrıları yanında.. Belki hepimiz kendi kısır dünyalarımızda yalnızlığa programladık kendimizi..

Belki de e)hiçbiri.. Dünya ağrısını göğüs kafesimden fırlatıp çıkaramıyorum.. Öyle içerde, öyle derinde belki..

Son iş gününün yoğunluğunda, en sevdiğim ayın son gününde bu da böyle..

Yarın da 1 mayıs.. işçinin emekçinin bayramı.. Dünya ağrısı nasıl vurmasın sırtıma...