otuzbeşyaş

Zaman ne kadar çabuk geçiyor.. Dün gibi hatırlıyorum; ortaokul, lise, üniversite yıllarımı.. Çocukluğumu, büyümeye direnmemi, aptallıklarımı.. Oysa bir yerden sonra büyüyor insan.. Büyümeye mecbur kalıyor belki.. Ne kadar inat etse de :))

Saçma sapan şeyler oluyor yine.. Bu ülkede saçma sapan şeyler olmadan geçemiyor zaman.. Hayatımız o kadar pamuk ipliğine bağlı ki aradığımız telefonlar açılana kadar izlediğimiz tüm korku filmi sahneleri geçiyor gözümüzün önünden.. Ölüleri bile rahat bırakmıyorlar..

Neyse yazımın konusu bu değil.. Bu gün ben bir eşği daha atladım..

35 oldum.. Şimdi yine 5 yıl rahatım..

35 yılda dünya üzerinde bana anlamlı gelen şeyler yapmayı bir şekilde başardım.. Hep daha iyisi olabilirdi, daha çok olabilirdi desem de olanlar beni -şimdilik- tatmin etmeye yetiyor..

Büyüdüm.. Akıllandım biraz.. Ama hala bir miktar çocuk saklı içimde.. İyi ki Ulaş var çıkacak mecra bulabiliyor kendine..

Eskiden dehşetengiz büyük bulduğum yaşlardayım.. Ama hiç de o kadar büyük değilim :))

Yaş otuz beş.. Belki yarısı.. İyi ihtimalle.. Ama ilk devreyi avantajla kapattığımı söyleyebilirim hal böyleyse..

Sözü daha iyi anlatanlara bırakmalı..

İyi ki doğdum beeeee..