Bu ara pek çok kişiden duyduğum bir şey var.. Hayatıma çocuk istemiyorum diyen kadınlar.. ve buna cevap/antitez olarak ay şöyle kariyerim, böyle başarılarım vardı ama çocuk olunca TAMAMLANDIM diyen başka kadınlar..
Kimsenin hayat çizelgesine müdahale ya da yorum yapma bana doğru gelmez.. Herkes kendinden mesuldür.. Herkes hayatındaki ile mutludur.. Lakin bu tamamlanma ifadesini pek çok farklı yerde, ağız dolusu duyunca yine heyheyler bindi tepeme.. Daha önce de dediğim gibi ben sinir bir insanım :))
Kendini başka bir bireyle tamamlamak nedir yavhu?? Aşkta, ilişkide ne kadar yanlışsa bu, çocukta da öyle, hatta belki daha bile fazla yanlış.. Bir kere kendine haksızlık.. Varlığına, kimliğine, kapasitelerine, ilerleme ve kendini gerçekleştirme isteğine.. Kendini bir başka insanla tamamlayarak kendini yok ediyorsun aslında.. İkincisi onunla bir oluyorsun.. Onun ayrı bir birey olduğunu kabul etmiyorsun.. Ona da kendini gerçekleştirme şansı bırakmıyorsun.. Seni tamamlama misyonuyla..
İkinci durum da aslında eksikliğini hissetmediğin, çünkü ne olduğunu bilmediğin bir olgu hakkında sonradan laf ebeliği yapma.. Anneliği tarif edebilen kimseyi tanımadım daha.. Anne olana kadar asla tahayyül edemeyeceğin bir duyguyu boşluk olarak tanımlamak en basit haliyle mantık dışı.. Bir boşluktaymışım.. hayatımın anlamı yokmuş.. şimdi tamamlandım.. Nasıl bir sonradan yorumlama halidir, nasıl mantık ve bilim dışıdır ve dahası nasıl karşındakini (çocuksuz kadını) devre dışı, kulvar dışı bırakan, hatta bir anlamda aşağılayan bir ifadedir bu.. Sen bilmiyorsun, mutluyum sanıyorsun ama aslında gerçek mutluluğu bilmiyorsun.. tamam değilsin.. eksinsin sennn.. Bu nasıl bir kesinliktir.. nasıl bir eminliktir yaa.. Karşındakinin şartlarını, hayatını, hayallerini, beklentilerini, bilmiyorsun.. Bilemezsin..
Amaan öylesine bir söylem ne çok üzerinde durdun diyebilirsiniz ama davranışlarımızı da belirliyor bu söylemler.. Çocuksuz kadın eksik kadındır alt mesajı ile yine kendi doğrularımızı başkalarına dayatıyoruz gibi hissediyorum.. Yaşamın diğer alanlarının yetersizliğine -kadın için yetersizliğine vurgu yaparak kadını kadınlıktan çıkarıp anneliğin kutsal ve güvenli kollarına bıraktırıyoruz sanki..
Bir de bir erkek çocuk istemediğini söylerse hiç sorun değil de bir kadın çocuk istemediğini söylerse; resmen psikanalize sokuluyor -sokaktaki insan tarafından- (nasıl bir ifade oldu bilmiyorum ama başka bir şey bulamadım) ,çocukluğumu kalmıyor, bilinç altı mı?? İsteğinin-yani isteksizliğinin- mantıksızlığı mı, gerçek dışılığı mı?? Yaaa sana ne!!! demek istiyorum hepsine birden.. Hepimiz şuan burada konuşuyoruz.. Bazen büyük büyük.. Ama şimdi ve burada.. hep.. Belki gerçektir analizleriniz belki de değil.. Önemli mi?? Belki 5 yıl sonra başka bir şey düşünebilir karşıdaki.. çocuk isteyebilir ya da pişman olabilir.. Önemli mi?? Herkes kendi hayat çizgisinde, kendine çizdiği çerçeveler içinde yaşıyor.. Beni sinirrrr eden herkesin kendi çerçevesini ennn bi doğru bulması..
Ulaş üç aylık falanken bir arkadaşımla konuşuyorum: ee nasıl annelik sorusu üzerine.. güzel, değişik, ... çok da şart değil-miş dedim..
Anneannemin dediği gibi allah eksikliğini göstermesin.. Hayatta bir şeyi böylesine çok ve böylesine beklentisiz sevebileceğimi asla düşünmezdim.. Kendim dışımda bir insan için böylesine yatırım ve böylesine emek verebileceğimi aklıma bile getirmezdim.. Ben ki: kardeşim ve eşim tarafından odunlukla itham edilirken.. Önder'e enderen sevdiğimi söylerken, bir insan bana seni sevmiiiim dediğinde ben seni çok seviyorum diye karşık vereceğimi, seni seviyorum demeye, öpmeye doyamayacağımı hayal bile edemezdim..
İyi ki doğurdum.. İyi ki Ulaş'ın annesini oldum.. İlk defa anneler günün kutlu olsun annecim dediği bu yıl yaşadığım doyumu hayatta başka bir şeyde almadığım doğrudur.. Onun hayatıma getirdiği zenginliği de, anlamı da başka bir şeyde bulmadığım da.. Hayatımda olmasaydı, nasıl bir hayatım olurdu bilemiyorum.. Ondan önce nasıl bir insandım hatırlamıyorum.. İyi ki geldi kara kuzum.. İyi ki anne olmayı seçtim.. İyi ki buradayım ve mutluyum..
Ama başka bir hayat düşleyenlerin de yeterli ve mutlu olduklarına inanıyorum.. Bırakın kadınları yav.. Ayrıca çocuklarınızı da bırakın sizi tamamlamasınlar.. Siz tam olup onun hayatına rehberlik edin yeter..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Teşekkürler....