nutella

Hiiiç huyum değildi. Eve nutella almak gibi bir alışkanlığımız yoktu. Dolayısı ile yemezdik de... Ta ki hamileleğime kadar.

Hamileyken nutella yedikten sonra çocuk hareket etmeye başladığı için yemeğe ve eve almaya başladık. Başlamaz olaydık. Çocuk doğalı neredeyse bir sene olacak. Halen evden eksik etmiyoruz kendilerini.

Evde olmayan çikolata beni şişmanlatmaz felsefesini de uygulayamıyorum bundan beri.  evde oluyor. Her halükarda oluyor...

İşten geliyorum. Elimde bir kaşık...Kaşık kaşık yiyorum.. Son başka yemiyeceğim, bak makinaya attım kaşığı, yok valla bu sefer son... tıttt. Olmuyor. Yedikçe yiyorum, yedikçe yiyorum. Dibini görmeyen sevdiğini görmesin dercesine. Dibini görünceye :((

Bir de öyle ekmek üstü falan sevmem ben bu meredi. Anlaşıldığı üzre kaşıkla götürürüm.

İşte 1,5 yıldır aşk-nefret, yaklaşma-kaçma çizgisinde bir ilişki kurduk kavanozda durduğu kadar masum ve mahsun olmayan bu canavarla :)

Ama bugün benim için bir dönüm noktası... Bugün benim bayramım a dostlar..

Bu gün kendimle gurur günüm.

Hayatta kendimle en çok gurur duyduğum an mesela; ne üniversite sonuçları, ne diploma alma, ne yüksek ne doktora, ne iş ne bişey: bir çikolatayı elime alıp geri koyduğum an çok çok gururlanıyorum kendimle, göğsüm kabarıyor, nefesimkesiliyor :)
Pek çok bağımlılığımla aralıklı da olsa süregiden bir ilişkim olsa da pazar sabahı dışında 15 gündür nutella yemedim..

Öyle eve gelir gelmez gözüm dönmüş şekilde kucağımda Ulaş elimde nutella kavanozu takılmadım 15 gündür.

15 gündür temizim :))

Mutluyum, huzurluyum...

Kendisini evden atıp, pazar sabahlarına bile sokmasam diye de düşünmüyor değilim ama biraz aşırı mı olur? İlişkimiz bu düzeyde devam ederse daha katı önlemler almama gerek kalmaz ama tacizlerine devam ederse almak zorunda kalırım.