Artık şikayete başladı.. Sabah oturmuş mama sandalyesinin masasına sütünü döktü.. Kızdım tabi.. Öyle bağırıp çağırmasam da kendisine masaya oturmaması konusundaki kuralımızı hatırlattım... Benden sonra gelen dedesine annem bana kıjdı!!!
Kar yağdığı gün cam açıkken üşüdüm bana yazık diyen dedesine: çana yajık değil adammm..
Isırdığında sıpa diyen babaannesine çençin sıpa..
Herkese nuğdül dediği anneannesini deli gibi özlediği bir dönemde dayısının geleneksel mevzulara girmesi ile
aynı zamana denk getirmek için ertelediğimiz anneanne ziyaretini yapacağımızı kendisine bildirmemden sonra her gün sorar oldu kaç gün kaldı? Ben de ortamda şaşkınlık yaşamasın sürpriz olmasın diye dayısının, O. dayısının, deniz kuzenin ve çeşitli misafirlerin geleceğini kendisine beyan ettim.. Yorum: ı-ıhhh gelsin değil!! gelmesinler mi Ulaş? hı hı..neden.. ben anneanneyle oynadı.. :))
Cuma işten geldim.. Tırmanmış camlarda, beni bekliyor.. Kapıdan girer girmez.. Tekidaaa gidiyik?.. (bu kişi eki nereden çıktı bilmiyorum, çevremizde öyle bir şive yok :) Gidiyoruz annecim.. Şimdi gidiyik?? Şİmdi gidiyoruz annecim.. Giydiğğğğğ!!!! Geç kaldıkkk..
Otobüse bindik.. Bu arada Ulaş'la otobüs yolculuğu cidden eğlenceli.. Yanımıza ne kadar kitap, oyuncak, boya, kağıt falan da alsak çoğunlukla çıkarmıyoruz.. İnsanlar Ulaş'a yetiyor.. Yandaki kızları ipe dizdi.. Sen uçaklar izle, sen kek ye, sen meyve suyu iç.. Yol boyu susmadı, muhattap olmadığı insan kalmadı.. Şoför amca hıjlı gittt, şoför amca televç açççç söylemleri ile şoföre kadar ulaştı.. Arkadaki amcaya adını sordu, adamcağız adını söyledi: niye ki?? adam kalakaldı, annem babam koymuş şeklinde saçmalamak zorunda kaldı.. Teyce niye ki uyudu, ışık niye ki söndü, aj kağdı?? soruları ile iki dakika susup uyuma, yorulma emareleri vermeden Tekirdağ'a kadar vardı..
Kuzeni Deniz annesi babası bize geldiler, ortamdakilere tanıştırıyor.. Deiz bebek, benim arkadaşımmm..
2 gün boyunca kudurdu da kudurdu.. Şımardı da şımardı.. Ben de fazla dokunmadım.. Pazar anneannesi ve dedesiyle parka gitti (hehe biz de fırsattan istifade arkadaşlara kahveye kaçtık :) Park ise tam bir şamata olmuş.. İnsanlara sen salla, sen şuraya otur, sen kalk gibi talimatlar verip, dediğini de yaptırtmış (Ağlayıp bağırmadan) herkesle tanışmış, kendini tanıtmış, kurallara uymuş (2 oyuncak kuralı) falan filan.. Ama en matrağı: pamuk helvacı gelmiş (şimdiye kadar yediği ve yedirmeyi düşündüğüm bir şey değil) dedesi ister misin demiş yok demiş.. Sonra bir kız çocuğunun yanına gitmiş adını sormuş, tanışmış, el ele kaymışlar falan.. Daha sonra pamuk helvacının yanına götürmüş kızı istermisin pamuk helva demiş, kız tamam demiş, adamdan almış bir pamuk helva kıza vermiş, kendi de almış bir tane dedesine seslenmiş: dede pağaaa veeğğğ :)) Sonra biraz yese de parktaki çocuklara dağıtmış helvasından hatta kıza da şen de veğğ diye talimat vermiş.. Bildiğini okuyor ve okutuyor işte.. Naapçaz bu tospikle bilmiyorum..
Anneannesi suyu yanında taşımak için kapaklı bir bardağa koymuş.. Bardak bizimkine çok değişik gelmiş, bu ne? bu ne? başlamış.. Annem de anlatmış: vodofondan dedene hediye etmişler diye.. Bizimki dönmüş dedesine tatlı tatlı: dedejimm fonton bardağ bana ediye edeğğğ?? 3 gündür bitmedi fonton bardağ.. Onunla içiyor her şeyi, onunla uyuyor.. herkese de anlatıyor mil dedemmm bana ediye edişşşş :))
Artık her şeyi anlatıyor.. Ne yaptı, ne etti, kimle ne oynadı.. Bir de sürekli anlatıyor.. Uykuya dalarken bile pratik yapıyor.. Bicim apağma bağışşş (bizim apartman barış) Bardağı yere atmasına kızdım.. Başladı bağırmaya: çen, benim kalbimi kığdınnnn..
Bazı lafları aldığı yerleri çok iyi biliyorum da bazılarının kaynağı hakkında hiç fikrim yok.. Bir de ankaranın bağları sevgisinin kökenini çözemedim daha.. önder'in de benim de bir şekilde Ankara bağımız vardır ama bağları ile muhattaplığımız pek yoktur :))
İşte böyle bizim evin halleri bu ara.. Tospik konuşmayı halletmiş gibi laf yetiştiriyor bakmadan boyuna.. :))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Teşekkürler....