Uçtu uçtu 40 uçtu

Ayın 20si itibarıyla Ulaş 40ını doldurdu. Tabi bizim ailede adet olduğu üzere kutlamalara öncesinde başlandı, sonrasında durmadı.

İlk kutlama cumartesi Mustafa Amcasının doğum günü vesilesi ile Ulaş'la ilk ev ziyaretimizi yapmamızdı.

Giyindik süslendik, Pınar Teyze ve Mustafa Amcanın evinin yolunu tuttuk. Oyun oynarken her şey yolunda idi ama uykusu geldiğinde işler biraz değişti. Hakkını yemeyeyim gecenin bir bölümünü arka odada uyutmaya çalışarak geçirmeme neden olsa da genel olarak sakin olan Ulaşçım gecenin diğer bölümünde sohbet edip pasta yememe izin verdi. Böylece "çocuğu hayatına entegre et" felsefem ev ziyareti ile de sınanmış oldu.

geceden dört kare Ulaş




Tam 40. güne denk gelen çarşamba günü dışarıda ilk yemeğimizi yedik. Balıktan oluşan menümüze her ne kadar rakı ya da bira eşlik edemese de keyfimiz yerinde idi. Yemeğin sonuna doğru huysuzlaşan Ulaş amcasının arabasını akrobatik hareketlerle gezdirmesinden gayet memnun görünüyordu. Geceyi babaanne ve dedenin evinde çokça arka odada emme-emzirme faaliyetleri ile geçirsek de ilk sosyal gülücükleri onlara da gösterme fırsatı bulduk.

Ertesi günkü aktivitelerimiz önce yıkanma seremonisi ile başladı. Yıkama leğenini fazlaca doldurduğumuz Ulaş ellerini suya vurarak eğlenirken anneannesi dualarla yıkadı onu. Daha sonra da leğenine koyduğumuz demir paraları sokakta oynayan çocuklara verdik.

Aynı gün öğleden sonra da ani bir kararla büyük anneanneye (teyzeme) gitmek üzere yola koyulduk. Yolculuksever Ulaş metrobüsün kalabalığında ve bunaltıcı sıcağında bile gözünü açıp etrafı kolaçan etmekle yetindi. Teyzemde oturduğumuz sürece de fazlaca huysuzluk etmeden büyük anneannesi ve eniştesine maskaralıklar yaptı. Epeyce bir yiyip içtikten sonra büyük anneannesi Ulaş'ı dualarla unladı. Giderken de 2 tane beyaz yumurta verip uğurladı.

Karamuk oğlumu beyazlatma girişimi ise sonuçsuz kaldı.

Şimdilik son 40 çıkarma töreni dayı ve yengeye yaptığımız ziyaretti. Yepisyeni evlerinde baba ve dayı ile portekiz-ispanya maçını izleyen Ulaş, portekizi tutmasına karşın maçın ilk devresini anca bitirdi, sonucu göremeden rüyalara daldı. Bize de Serap'ın ikramlarını tıkınmak düştü (Bu 40 bize yaradı valla).

Tabi eve gelmeden yumurtasını almayı ihmal etmedi. Dayı ve yengenin cici evlerini fare basmasın dimi? N'olur, n'olmaz....











Şimdilik 40 törenlerimiz son bulsa da Ulaş her gittiğimiz evden yumurta toplayarak aile bütçesine katkıda bulunmaya devam edecek.