Bazı konular vardır sadece uzmanı konuşabilir. Ne bileyim örneğin sokaktaki teyzeler atom fiziği felan konuşmaz heralde. Ama ben şanssızlardanım. Alanım hakkında pek çok kişi ahkam kesebilir. "Hobisi" psikoloji olan insanlar tanıdım örneğin veya kendisine "amatör psikolog" diyenler.
Ama çocuk bakımı ve yetiştirmesi bu konuda tam bir hazine. Herkesin bir bildiği var ve bu kesinlikle en doğrusu. Okuma yazma bilmeyeninden, profesörüne, dil, din, ırk, renk ayrımı gözetmeksizin herkesin ama herkesin söyleyecek bir şeyleri var. Hani sokaktaki kedi köpek dile gelse öyle emzirme diyecek neredeyse.
"Emziriyor musun?, Emzir emzir, bizim Ayşe 2,5 yaşına kadar emzirdi. Gazı var mı? Anason. Bizim Fatma şöyle yapıyor, bizim Zeynep böyle yapıyor. Aman salıncağa alışmasın, kucağa alışmasın. Sütten başka bir şey veriyor musun? Verme sakın. Yüzükoyun yatırma.Çorabını giydir üşür ayağı, ay çok sıcak çıkar çoraplarını, sıkmıyor mu onun lastiği. bıdıbıdıbıdı..." Bitmiyor. Tükenmiyor.
Üstelik birinin ak dediğine, diğeri kara diyor. Herkes her şeyi biliyor, çocuğumu benden iyi tanıyor, benden çok önemsiyor.
2 aydır ben bakıyorum çocuğa. Sizden daha fazla tanıyorum çocuğu muhtemelen. Ben taşıdım 9 ay, ben doğurdum. Benim çocuğum. Takdir edersiniz ki sizden fazla düşünüyor, önemsiyorum. Okuma yazmam var, internet kullanıyorum, doktorumuz var, üstüne üstlük affedersiniz de bu konuda az-çok eğitimim var.
Doyuruyor musunuz çocuğu? Yok aç bırakıyorum ben onu.
Emziriyor musun? Ne emzircem yaa. Sokak kedilerine veriyorum sütümü.
Ağlatma çocuğu. Ağlatçam işte, psikopatım ben.
Biraz su ver bu sıcaklarda. Uzmanlığınız hangi tıp fakültesinden?
Bitmiyor, bitmiyor. Kabul siz ve sizin Ayşe/ Fatma/ Zeynep, hepiniz benden, benim hocalarımdan ve benim doktorlarımdan iyi biliyorsunuz. Kabul.
Ama Allah aşkına beni ve benim çocuğumu düşünmeyin.
:)
YanıtlaSil