1. yaş doğum günü

Sıklıkla bahsettiğim gibi kutlama, pasta yeme olaylarını kaçırmam, kaçıramam.

Hele ki oğlum 1 yaşına gelmiş. 1 yılı kazasız belasız :) atlatmışız. Oğlanı adam kıvamına sokmuş, piyasaya çıkarmışız. Tutmayın beni a dostlar dedim ve...

Ve araştırmalara 15-20 gün öncesinden başladık, evde Önder'le oturup brainstormingler yaptık, internette ne kadar blog, site vs bulduysak okuduk, hatim ettik. Tamam Ulaş anlamayacaktı, hatta kabul sıkılacaktı. Ama anıydı. Çok çok özel bir anıydı. İçimde kalan tek şey profesyonel bir fotograf katoloğu hazırlayamamak oldu.

 Önce yer meselesi birincil sorunumuz oldu. Nerde yapmalıydı ki bu partiyi?

Asıl isteğim çocuk parkı da olan açık hava bir mekandı ama o kadar gereksiz yere öyle fahiş fiyatlar söylendi ki... Anacım o parayı çocuğuma harcarım, zaten gelecek çocuklar da öyle çok parktan, kaydıraktan anlayacak yaşta değil dedim. (cimri miyim acep?)

Bu sorunu sonunda evde karar kılarak çözdükten sonra pasta meselesine geldik.

Pasta nasıl olmalıydı? Ulaş'a özel olmalıydı. Ulaş'ı yansıtmalıydı ve tabiki içeriğini muzla doldurarak ilk adımı attık. 1 olmalıydı da nasıl süslenecekti. Bu süreçte sevgili kocam beyninde fırtınalar estirip tüm yaratıcılığını kullanarak Ulaş'ın en sevdiği iki oyuncağın (sarı vosvos ve şirin baba) figürlerini pastaya yerleştirerek sorunu büyük oranda çözdü. Konsepte uygunluğu açısından da pastaya bir bıyık ve mavi beyaz yeşil renkler ekleyerek (little man süslerimize istinaden ve tabi Ulaş'ın doğuştan gelen kaytan bıyıklarına atıta bulunarak) pastaya bir de bıyık ekledikmiydi pastacımızın becerisiyle ortaya şapşahane bir görüntü ve lezzet çıktı.

Ahanda budur :))

Devamında süsler mevzusu günlerimizi işgal etti.

O da bulduğum bir site aracılığı ile çözüldü. İsteyenler için tıkınız. Üstte bulunan free printablesa tıkladığınızda istediğinizi seçip indirebliyorsunuz ve kartona istediğiniz boy çıktı alabiliyorsunuz. Biz little man'i seçmiştik. happy birthday ve iyi ki doğdunlar Eminönü'nden...

Bir de sayı ve harfler var ki onlar da buradan.

Kapıdaki süs de şu:

Bunu da kartona çıktı alabilirsiniz.

Bir de misafirler için hazırladığımız hediyelik kitap ayraçları var (yine). Bu sefer kendimiz uğraşmayıp sadece bir dizayn hazırladık ve kartona çıktı alıp selofanlattı Önder.

Mama yapımı yine annelere aitti :) Ben gene masada bulunan hiçbir şeyi yapmamış olmaktan mutluyum, gururluyum. :)

Gelelim Ulaş'ın parti tepkilerine; öğlen uykusunu az uyuyunca biraz huysuzlanarak babaannesinin evden kaçırmalarına  maruz kalsa da genel olarak eğlendi. Özellikle pasta ve mum çok hoşuna gitti. Kalabalığın ilgisinden genel olarak memnun olsa da arıza çıkarmaktan geri durmadı.

Arkadaş ilişkileri konusunda ilk yaşında benim gözümde sınıfta kaldı tosbağ. Her ne kadar Barkın ve Efe'nin varlığından keyif alsa da, onlara dokunmak iletişim kurmak konusunda istek ve azim gösterse de aynı azmi oyuncaklarını ve annesini paylaşmak konusunda göstermedi. Efe'yi kucağımdan tutup çekeleyerek yerine kendisini kuruldu, çocukların önüne koyduğum oyuncakları toparlayıp kendi önüne yığdı, huysuzlandı, arıza çıkardı. :) Anaokulu yaşı geldi galiba :)

Üflemeyi öğrenmiş olmasına karşın babasıyla mumu üfleyip dileğini dilemek bize düştü. :) O daha çok pastayı yakalamak, mumları ve ateşleri seyretmekle meşguldü :)

Dediğim gibi onun zaten pek fazla bir şey anlamayacağını biliyorduk. Ama bu birinci yaş gününde temel mesele tam bir sene önce hastane odasında gördüğümüz minnacık insan yavrusunu ne hale getirdiğimizi orada bizlerle olanlarla paylaşmaktı :)

Büyüdü sıpa meme emmeyi bile tam olarak idrak edemezken şimdi insana göre davranmayı, kıskanmayı, kendine göre çevirmeyi öğrendi. Sadece bir yılda....

Daha yolumuz uzun. Öğrenecek çok çok çok şey var...

Nice yıllara bebeğim... İyi ki doğdun... İyi ki doğurdum seni.... İyi ki hayatımızdasın...

Seni anlatamayacağım kadar çok seviyorum :))